anke - oktober 2006

“Maar waarom dan?”

Ik wil in een wekelijkse beantwoording van die vraag een bestaansrecht formuleren rondom het najagen van mijn doel.

“Omdat ik het wil voelen. Omdat dat wat je theorestisch in je kop kan hebben zitten pas in je buik gaat kriebelen als het fysiek wordt. Een tekening, een cadmodel. Nee. Voelen.”

“Als je het hebt over een gevoel, en interactie als je wil, een werking eventueel, in wat voor ding dan ook, dan moet je het lef hebben om dat uit te testen. Vooral in de dynamische dingen, zeker als mens er in betrokken is, ding wordt pas product als je er iets mee doet, moet je willen voelen. Moet je aannames durven doen, keuzes durven maken, maar vooral dat durven testen, en accepteren dat je op je bek kan gaan. Dat maakt het spannend.”

“Omdat ik nog niet klaar ben om af te studeren misschien?”